Niet voor iedereen is spreken en taal begrijpen vanzelfsprekend

Het is echter de behoefte van elk mens en ieders recht om te communiceren.

Om te begrijpen en begrepen te worden.

Communicatie is er altijd ook als bepaald gedrag soms niet meteen gezien wordt als communicatie.

Het is mijn expertise als logopedist om te onderzoeken, te signaleren en te analyseren wat het communicatieniveau van iemand is en ervoor te zorgen dat er passende communicatiemiddelen worden aangeboden om de dagelijkse communicatie zo optimaal mogelijk te laten verlopen. Om de omgeving van mensen te laten zien op welk niveau iemand communiceert en op welke wijze de persoon ons dingen duidelijk probeert te maken. In veel gevallen zijn zij geholpen indien de eenvoudig gesproken taal wordt ondersteund met visuele hulpmiddelen.

Communicatie in de breedste zin van het woord ondersteund met gebaren, foto’s, tekeningen of voorwerpen.

Niets is vreemd en alles mag, als we maar bereid zijn de persoon te ‘lezen’en zijn gedrag te verklaren en te erkennen als communicatie.

“Laatst was ik op een school en de directeur kwam iets later voor onze afspraak. Hij vertelde dat de reden daarvoor was dat een jong kindje het toilet had besmeurd met zijn eigen poep en dat hij de juf had geholpen met schoonmaken.

Mijn eerste gedachte was, goh dat is interessant en meteen wilde ik hem allerlei vragen stellen.

Wat wilde het kindje duidelijk maken? Ontbrak het hem aan woorden om hulp in te roepen na het wc bezoek? Duurde het voor hem te lang voordat er iemand kwam kijken? Had hij het niet begrepen toen de juf zei dat hij even moest wachten? Kan hij niet wachten omdat hij het woord wachten of het woord even niet begrijpt?

Hoe kan hij gehoord/begrepen worden in plaats van een standje te krijgen voor zijn actie ?”

Graag had ik kennis willen maken met het kindje  en het en zijn omgeving willen observeren om te kijken hoe de communicatie met en van hem verloopt in de dagelijkse situatie. Zijn er misschien meer signalen die kunnen duiden op een probleem in de communicatie?

Het is aan ons om die signalen en het gedrag te leren zien. Het kindje te leren ‘lezen’. Dan zijn we in staat om hem te helpen, te begrijpen en oplossingen in te zetten.

Als hij niet in staat is om te wachten zou het zomaar een idee kunnen zijn om een kookwekker bij hem neer te zetten of een grote klok die hij kan volgen ( time timer of kleurenklok)

Als logopedist kan ik ouders/verzorgers, leerkrachten en andere proffesionals ondersteunen en adviezen geven over:

  1. Verschillende vormen van lichaamstaal en de betekenis hiervan in de communicatie;
  2. De aspecten van een positieve basishouding in de omgang in communicatie met mensen;
  3. Communicatiehulpmiddelen en Ondersteunende Communicatie;
  4. Het begrip Totale communicatie en het gebruik ervan in het dagelijkse leven.

In elke organisatie waar gewerkt wordt met mensen kan ik deskundigheidsbevordering  aanbieden in de vorm van een informatieavond of cursussen.

Onderwerpen:

  • Communicatie & vroeghulp;
  • Communicatie & autisme;
  • Communicatie & de ouderwordende mens.

Ankie Franssen, Logopedist